می گفت: باید قبلِ ماه رمضانی، توبه کرد. کینهها را از قلب بیرون ریخت. غلّ و غش و زنگار را زدود. همین که از خطا برگردی، همین که بدانی هر نگاه و توجهی به غیر خدا، همه خطا و اشتباه بوده کافیست تا برای توبه مهیا بشوی. ولیکن علاوه بر توجه قلبی یک ذکر لسانی هم لازم است. که گوش بشنود و قلب از آن طریق متذکر شود. ذکرش هم همانیست که در کتب ادعیه وارد شده است. همان ذکر مشهور استغفار. اما ذکر استغفار مشهوره برای من و تو، عزیزم، زیادی سنگین است. یعنی وقتی میگویی دل همراهی نمیکند.
گفتم: پس چی بگوییم من و تو.؟
گفت: ذکری از عارف قلبشناسی گرفتهام بسیار مجرب؛ روزی هزار مرتبه بگو: خدایا غلط کردم. خدایا غلط کردم. خدایا غلط کردم.
#یا رب! این قلبشناسی ز که آموخته بود؟
درباره این سایت